سيستم كابل كشي ساخت يافته به يك زير ساخت با ماهيت مادي براي مبادله اطلاعات در شبكه هاي كامپيوتري ، مخابراتي و يا شبكه هاي اطلاع رساني اطلاق مي شود، تلفيقي از كابلهاي مسي و فيبرهاي نوري در پيوندي نظامند، زير ساختي را تشكيل خواهند داد كه درآن ترافيك داده ، صدا و تصوير جريان مي يابد.
مهمترين الگوهاي كابل كشي در يكي از شش رده زير قرار مي گرفت:
1. كابل كشي مبتني بر يك جفت كابل كواكسيال نازك (ThinCoaxial) كه عموماً براي اتصال ترمينالها به كامپيوتر اصلي بكار مي رفت.
2. كابل كشي مبتني بر سيمهاي زوجي بهم تابيده (UTP) كه براي سيستمهاي تلفن ديجيتال درون سازماني كاربرد داشت.
3. كابل كشي مبتني بر كابل كواكسيال ضخيم (ThickCoaxial) كه براي وصل ترمينالها به كامپيوترهاي VAX بكار مي رفت.
4. كابل كشي مبتني بر بر كابل هاي RS-232 كه حداكثر به طول 13 متر براي اتصال ترمينال هاي معمولي و دستگاههاي جانبي مثل چاپگر و مودم كاربرد زيادي داشت.
5. كابل كشي مبتني بر كابل هاي كواكسيال نازك كه براي اتصال PCها به سرويس دهنده هاي NovelNetware مفيد بودند.
6. كابل كشي ابداعي شركت IBM كه براي اتصال ترمينالهاي IBM5250 بكار ميرفت.
7. در سال ۱۹۹۰ يكي از شركتهاي پخش محصولات شبكه به نام Anixter يك سند به نام ”سطوح كارائي كابل“ (cableperformancelevels) تدوين و منشر ساخت كه در حقيقت توصيفي فني از كابلها و كابل كشي بود.اين سند را مي توان گامي در جهت خلق يك استاندارد دانست.
به فاصله بسيار كوتاهي چندين سازمان استانداردسازي، استنانداردهاي خاص خود را براي كابل كشي ساخت يافته و نظامند عرضه كردند. (پشتيباني شبكه)
8. EIA/TIA-568 سندي است كه در سال ۱۹۹۱ عرضه شد.اين سند حداقل نيازهاي يك سيستم كابل كشي، توصيف توپولوژي لازم، حداقل و حداكثر طول كابلها، سطح كارايي رسانه ها و كارايي تجهيزات مرتبط با كابل كشي، نوع كانكتورها و ترتيب اتصال پينها را تعريف كرده است.
9. اين استاندارد به موازات پيشرفت تكنولوژي شبكه، در اكتبر سال ۱۹۹۵ با عنوان EIA/TIA-568-A و اخيراً در نسخه EIA/TIA-568-B به روز رساني شده است.
10. استاندارد EIA/TIA-568 تصريح داشته كه سيستم كابل كشي ساخت يافته بايد از شش زير سيستم كه در اسلايد بعد به آنها اشاره ميشود تشكيل شده باشد.
11. زيرسيستم ورودي ساختمان(BuildingEntrance)
12. زير سيستم اتاق تجهيزات (EquipmentRoom)
13. زير سيستم كابل كشي ستون فقرات(BackboneCabling)
14. زير سيستم ركهاي مخابراتي (TelecommunicationCloset)
15. زير سيستم كابل كشي افقي (HorizontalCabling)
16. زير سيستم ناحيه كاري (WorkArea)
زير سيستم ناحيه كاري و كابل كشي افقي:در سيستم كابل كشي ساخت يافته اتصال يك ايستگاه كاري ،با يك قطعه كابل مستقيم و يكپارچه انجام نخواهد شد بلكه حداقل سه قطعه كابل مستقل اين ارتباط را برقرار خواهد كرد.اجزاي اين ارتباط و محدوديتهاي آن عبارتند از:
1. ارتباط بين كارت شبكه و پريز ديواري از طريق كابل كوتاهي حداكثر به طول 3 متر بر قرار مي شود، كه اصلاً به آنPatchCord يا PatchCable اطلاق مي شود.
2. ارتباط بين پريزهاي ديوار تا رك مخابراتي (تا PatchPanel داخل رك)از طريق كابلي حداكثر به طول 90 متر برقرار مي شود.
3. ارتباط بين هر پورت از Patchpanel و يك پورت از سوئيچ توسط يك قطعه حداكثر 6 متري به نام كابل اتصال ضربدري يا Cross-ConnectCable برقرار مي شود.
4. زير سيستم رك مخابراتي TelecommunicationCloset (WiringCloset).
5. WiringCloset يك مكان فيزيكي و متمركز در شبكه است كه در آنجا كابلهاي مختلف به تجهيزات شبكه مثل Patchpanel، سوئيچ، روتر يا نظاير آن متصل مي شوند.
6. ساختار همبندي كابلها از طريق توپولوژي Star مي باشد.
7. Wiring Closet در دو رده MDF (Main Distribution Facility)
وIDF (IntermediateDistribution Facility) سازماندهي ميشود:
MDF Wiring Closet :
طبق استاندارد EIA/TIA-568 مركز MDF يك فضاي يكتا در كل شبكه است و ترجيحاً بايد در مركز جغرافيايي ناحيهء تحت پوشش شبكه در نظر گرفته شود.
يك سركل ارتباطات Backbone به MDF ختم مي شود.
IDF Wiring Closet :
IDF محل اتصال كابلهاي هر طبقه از ساختمان و محل ارتباط با رك MDF مي باشد. بديهي است ارتباط بين MDF و IDF با خطوط با پهناي باند بالا صورت مي پذيرد.
ادامه دارد...
مهم ترين ويژگي ها و قابليت هاي مانيتور